اولین ضیافت افطاری هیئت در ماه مبارک رمضان
اولین ضیافت افطار هیئت در ماه مبارک رمضان
برای شرکت در ثواب افطاری و تقبل هزینه به ادامه مطلب رجوع بفرمایید..
برای شرکت در ضیافت افطاری و همچنین تقبل بخشی از هزینه افطار ها در
ماه مبارک رمضان عدد2 بهمراه نام خانوادگی و مبلغ درخواستی را به
سامانه 30002666800000 ارسال نمایید.
ثواب افطار دادن به مؤمنین در ماه مبارک رمضان
· عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیهم السلام قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله خَطَبَنَا ذَاتَ یَوْمٍ ، فَقَالَ: أَیُّهَا النَّاسُ مَنْ فَطَّرَ مِنْکُمْ صَائِماً مُؤْمِناً فِی هَذَا الشَّهْرِ کَانَ لَهُ بِذَلِکَ عِنْدَ اللَّهِ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِمَا مَضَى مِنْ ذُنُوبِهِ. قِیلَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ ، وَ لَیْسَ کُلُّنَا یَقْدِرُ عَلَى ذَلِکَ؟ فَقَالَ: اتَّقُوا النَّارَ وَ لَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ ، اتَّقُوا النَّارَ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ.[7]
حضرت رضا علیه السلام از پدران گرامی خود از امیرالمؤمنین علیهم السلام نقل می کند که رسول خدا در خطبه ای چنین فرمود: اى مردم! هر کس از شما در این ماه روزه دار مؤمنى را افطار دهد در پیشگاه خداوند پاداش آزاد کردن بنده ای براى او خواهد بود و موجب آمرزش گناهان گذشتهاش مىشود. عرض شد: اى رسول خدا! همه ما بر این کار توانا نیستیم! فرمود: از آتش جهنّم خود را نگاه دارید، هر چند با افطار دادن نیم خرمایى. از آتش جهنّم خود را نگاه دارید، هر چند با افطار دادن یک جرعه آب باشد.
· عَنْ أَبِی الْوَرْدِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: خَطَبَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله النَّاسَ فِی آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَعْبَانَ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَیْهِ ثُمَّ قَالَ: ... مَنْ فَطَّرَ فِیهِ مُؤْمِناً صَائِماً کَانَ لَهُ بِذَلِکَ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِذُنُوبِهِ فِیمَا مَضَى. فَقِیلَ لَهُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ لَیْسَ کُلُّنَا یَقْدِرُ عَلَى أَنْ یُفَطِّرَ صَائِماً؟ فَقَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى کَرِیمٌ یُعْطِی هَذَا الثَّوَابَ مِنْکُمْ مَنْ لَمْ یَقْدِرْ إِلَّا عَلَى مَذْقَةٍ مِنْ لَبَنٍ فَفَطَّرَ بِهَا صَائِماً أَوْ شَرْبَةٍ مِنْ مَاءِ عَذْبٍ أَوْ تُمَیْرَاتٍ لَا یَقْدِرُ عَلَى أَکْثَرَ مِنْ ذَلِکَ.[8]
حضرت باقر علیه السلام فرمود: رسول خدا صلّی الله علیه وآله در خطبه آخر ماه شعبان بعد از حمد و ثنای الهی فرمود: هر کس در ماه رمضان ، روزه دار مؤمنى را افطار دهد، نزد خداوند پاداشى چون آزاد کردن بنده خواهد داشت و گناهان گذشتهاش آمرزیده خواهد شد. عرض کردند: اى رسول خدا! همه ما بر این کار که به روزه دار افطار دهیم توانا نیستیم. فرمود: خداوند متعال، کریم است و این پاداش را به هر کس از شما که با یک جرعه شیر یا آب گوارا یا دو دانه خرماى کوچک کسى را افطار دهد و بر بیشتر از آن قدرت نداشته باشد عنایت مىفرماید.
· عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله أَنَّهُ خَطَبَ النَّاسَ آخِرَ یَوْمٍ مِنْ شَعْبَانَ فَقَالَ: مَنْ أَشْبَعَ صَائِماً سَقَاهُ اللَّهُ مِنْ حَوْضِی شَرْبَةً لَا یَظْمَأُ بَعْدَهَا.[9]
رسول خدا صلّی الله علیه وآله در خطبه آخرین روز ماه شعبان فرمود: هرکس در ماه رمضان روزه داری را سیر نماید ، خداوند از حوض من به او می نوشاند به گونه ای که بعد از آن تشنه نخواهد شد.
· عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: أَیُّمَا مُؤْمِنٍ أَطْعَمَ مُؤْمِناً لَیْلَةً مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِذَلِکَ مِثْلَ أَجْرِ مَنْ أَعْتَقَ ثَلَاثِینَ نَسَمَةً مُؤْمِنَةً ، وَ کَانَ لَهُ بِذَلِکَ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ دَعْوَةٌ مُسْتَجَابَةٌ.[10]
حضرت صادق علیه السلام فرمود: هر مؤمنی در شبی از شب های ماه رمضان به مؤمنی دیگر افطار دهد ، خداوند برای او اجر آزاد کردن سی کنیز مؤمن را اعطا می کند ، و به ازای این افطار ، یک دعای مستجاب خواهد داشت.
· عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ أَبِی زِیَادٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله: وَ أَطْعِمُوا الْفُقَرَاءَ وَ الْمَسَاکِینَ مِنْ إِخْوَانِکُمْ ، فَإِنَّهُ مَنْ فَطَّرَ صَائِماً فَلَهُ مِثْلُ أَجْرِهِ مِنْ غَیْرِ أَنْ یَنْقُصَ مِنْ أَجْرِهِ شَیْئاً.[11]
حضرت صادق علیه السلام از رسول خدا صلّی الله علیه وآله نقل می کند که فرمود: در ماه رمضان فقرا و مساکین از برادران ایمانی خود را اطعام کنید ، همانا هرکس به روزه داری افطار دهد ، اجر روزه آن روزه دار برای وی منظور می شود بدون اینکه از پاداش روزه دار چیزى کاسته شود.
· عَنْ مَسْعَدَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ علیه السلام قَالَ: دَخَلَ سَدِیرٌ عَلَى أَبِی علیه السلام فِی شَهْرِ رَمَضَانَ فَقَالَ: یَا سَدِیرُ هَلْ تَدْرِی أَیُّ اللَّیَالِی هَذِهِ؟ فَقَالَ: نَعَمْ فِدَاکَ أَبِی ، هَذِهِ لَیَالِی شَهْرِ رَمَضَانَ فَمَا ذَاکَ؟ فَقَالَ لَهُ: أَ تَقْدِرُ عَلَى أَنْ تُعْتِقَ فِی کُلِّ لَیْلَةٍ مِنْ هَذِهِ اللَّیَالِی عَشْرَ رَقَبَاتٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ؟ فَقَالَ لَهُ سَدِیرٌ: بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی ، لَا یَبْلُغُ مَالِی ذَاکَ ، فَمَا زَالَ یَنْقُصُ حَتَّى بَلَغَ بِهِ رَقَبَةً وَاحِدَةً فِی کُلِّ ذَلِکَ یَقُولُ: لَا أَقْدِرُ عَلَیْهِ ، فَقَالَ لَهُ: فَمَا تَقْدِرُ أَنْ تُفَطِّرَ فِی کُلِّ لَیْلَةٍ رَجُلًا مُسْلِماً؟ فَقَالَ لَهُ: بَلَى وَ عَشَرَةً ، فَقَالَ لَهُ أَبِی علیه السلام: فَذَاکَ الَّذِی أَرَدْتُ یَا سَدِیرُ، إِنَّ إِفْطَارَکَ أَخَاکَ الْمُسْلِمَ یَعْدِلُ رَقَبَةً مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ علیه السلام.[12]
مسعده از حضرت صادق علیه السلام نقل می کند که فرمود: سدیر در ماه رمضان به نزد پدرم حضرت باقر علیه السلام آمد. حضرت به سدیر فرمود: آیا مىدانى این شبها چه شب هایى است؟ گفت:آرى، پدر و مادرم فدایت باد! این شبها، شبهاى ماه رمضان است. فرمود: اى سدیر! آیا مىتوانى در هر شب از این شب ها ده بنده از نسل حضرت اسماعیل علیه السلام را آزاد کنى؟ سدیر گفت: پدر و مادرم فداى تو باد، دارایی من به این کار نمىرسد ، پس حضرت از تعداد بندگان کم مىکرد تا آنکه فرمود: آیا مىتوانى فقط یک بنده آزاد کنى؟ و سدیر همچنان مىگفت نه، بر آن توانا نیستم. حضرت فرمود: آیا نمىتوانى در هر شب ماه رمضان یک مرد مسلمان را افطار دهى؟ سدیر گفت: آرى، مىتوانم ده مرد را هم افطار دهم. فرمود: اى سدیر! مقصود من همین بود. همانا وقتی تو به برادر مسلمانت افطار دهی معادل با آزاد کردن بنده ای از نسل حضرت اسماعیل علیه السلام می باشد.
- بحارالأنوار، ج96 ،ص 357به نقل از امالى و عیون اخبارالرضا
[8] - بحارالأنوار ،ج96، ص 359به نقل از امالی صدوق
[9] - بحارالأنوار ،ج96، ص 342 به نقل از دَعَائِمُ الْإِسْلَام
[10] - بحارالأنوار ،ج96، ص 316 به نقل از ثواب الاعمال
[11] - بحارالأنوار ،ج 97 ، ص 77-78 به نقل از کتاب حسین بن سعید
[12] - کافی، ج 4 ،ص 68-
